Wirtualne D-day

6 czerwca 1944 roku to punkt zwrotny w dziejach II wojny światowej. Alianci, lądując 70 lat temu w Normandii, stworzyli drugi front, który był początkiem końca III Rzeszy. Wydarzenie to z racji swojej rangi, a także niespotykanej wcześniej i później skali, zapisało się na kartach historii, służąc za inspirację licznym tekstom kultury, w tym oczywiście grom wideo.

Najbardziej ikoniczna na rynku gier wideo sekwencja lądowania w Normandii została odtworzona przez Electronic Arts w Medal of Honor: Frontline. Wydana przed dwunastu laty gra rozpoczynała się sugestywną sceną na plaży Omaha, która szybko została nazwana „Szeregowcem Ryanem gier wideo”. I nie ma co się dziwić, bo podobieństwa do filmu wychwycić można gołym okiem – sposób budowania napięcia na kilka minut przed desantem na plażę czy podwodne sceny, w których kule przeszywają ciała tonących alianckich żołnierzy są niezwykle podobne do filmowego odpowiednika.

Co ciekawe, autor tego „odpowiednika” pomagał w pracach nad pierwszą częścią Medal of Honor. Steven Spielberg był reżyserem i producentem gry, nadając kierunek całej serii. Późniejsze odsłony tworzono już bez udziału znanego filmowca, ale wciąż wyraźnie inspirowano się jego dorobkiem.Dziś Medal of Honor: Frontline niestety nie zachwyca, nawet jak uruchomimy go w wysokiej rozdzielczości na PC lub w odrestaurowanej wersji na konsolach (gra przeszła lifting przy okazji premiery Medal of Honor w 2010 roku). Szara paleta barw, raptem garstka żołnierzy na ekranie i pokraczna animacja postaci dobitnie uświadamia, jak wiele branża gier osiągnęła w ciągu ostatniej dekady.

Normandia wracała jeszcze w kilku kolejnych częściach Medal of Honor, a także licznej w drugiej połowie lat 90. i na początku lat dwutysięcznych konkurencji. Ciekawostką może być jednak fakt, że developerzy nie tyle prześcigali się w oddawaniu dramatycznej sceny lądowania, a pokazaniu tła tych wydarzeń. I tak w w Call of Duty 2 walczymy o strategiczne klify Pointe du Hoc, które choć nie są tak znane jak plaża Omaha, to odegrały równie dużą rolę. W Brothers In Arms: Road To Hill 30 lądujemy natomiast we Francji już kilka dni po alianckiej ofensywie, gdzie w skórze Matta Bakera ze 101. Dywizji Powietrzno-Desantowej przedzieramy się na przykład przez miasteczko Carentan, które doskonale znają fani serialu „Kompania Braci”.

Powyższe trzy gry to krótka i subiektywna lista najlepszych i najbardziej zapadających w pamięć gier poruszających wątek alianckiego desantu. Wszystkich nie sposób wymienić.

Co jednak gorsze, nie sposób też w nie dziś grać. Ich mechanika nie wytrzymała próby czasu i patrząc przez pryzmat nowszych gier akcji, jest strasznie archaiczna. Fanom drugowojennych realiów nie pozostaje więc nic innego, jak zacisnąć zęby i wrócić do klasyki. Wszystkie najgłośniejsze, niegdyś traktujące o II wojnie, serie dziś pokazują walkę z terroryzmem albo wydumane konflikty przyszłości.

Paweł Olszewski