Niby żadna nowość. O tym, że żyjemy w sf, możemy śmiało mówić od bardzo dawna. Na przykład od kiedy zaczęliśmy masowo używać urządzeń naszkicowanych przez Leonarda da Vinci czy opisanych przez Julesa Verne’a.
Ale co jakiś czas na nowo świadomość tego faktu uderza w nas z większą siłą budząc czasem entuzjazm, czasem obawy, a czasem głębsze refleksje. Jak po obejrzeniu tego filmiku będącego elementem kampanii promocyjnej nowego Deus Exa:
Wiadomo już, że augumentacja będzie możliwa, zakładając faktycznie wykładniczy rozwój niezbędnych technologii.
Pozostaje pytanie, czy zdrowi ludzie zaakceptują to tak łatwo jak postaci w grze? Gdy jeden z pokazanych w powyższym filmie inwalidów wspomniał o tym jako o kolejnym stopniu ewolucji homo sapiens, przeszły mnie ciarki.
Czy „moje ciało przestanie być moją świątynią”? Osobiście szczerze w to wątpię, nie wierzę w wizję społeczeństwa z Deus Exa. Ale rozumiem, że obejrzenie choćby pół odcinka popularnego kiedyś serialu o chirurgach plastycznych albo wysłuchanie kilku dowcipów o świętej pamięci Michaelu Jacksonie daje poważne argumenty tym, którzy sądzą inaczej.
Zobaczymy za 15 lat, to już niedługo.
Jakub Gwóźdź
