Gry: podsumowanie 2007 roku

1. „Xbox 360, PlayStation 3” – powoli dociera do nas podział obowiązujący na świecie: komputery PC służą do pracowania, a konsole do grania. Tym bardziej że ich producenci, Microsoft i Sony, wreszcie przypomnieli sobie o istnieniu pięknego kraju nad Wisłą – spadają ceny konsol, pojawiają się gry i usługi w polskich wersjach językowych.

2. „Activision Blizzard” – z połączenia kilku firm powstał największy na świecie wydawca gier komputerowych. To pierwsza od lat realna siła, która jest w stanie zagrozić dominacji korporacji Electronics Arts (twórców m.in. serii Sims i FIFA).

3. „Party games” – szał prosto z Japonii – wspólne śpiewanie karaoke, gimnastyka, granie na gitarach. Gry zbierające całe rodziny przed telewizorem, czyli konsola najlepszym przyjacielem każdej imprezy.

4. „Wiedźmin” – to pierwsza rodzima superprodukcja z prawdziwego zdarzenia, która ma szansę podbić świat. Przy tym idzie wbrew obowiązującym standardom, które mówią, że sprzedają się tylko cycate bohaterki z ogromnymi spluwami.

5. „Halo 3” – ta doskonała gra akcji zarobiła w ciągu pierwszego weekendu sprzedaży w USA więcej niż jakikolwiek film.

6. „Darkness” – najmroczniejsza gra mijającego roku. Scenariuszem przypomina filmy Quentina Tarantino, ale klimatem poezję Edgara Allana Poego.

7. „Bioshock” – ambitna strzelanina dziejąca się w podwodnym mieście, utopii idealnej. Zachwyca rozmachem i szczegółowością wykreowanej na ekranie rzeczywistości.

8. „World of Warcraft” – aby wejść do tego istniejącego jedynie w Internecie świata fantasy rodem z Tolkiena, trzeba zapłacić 15 dol. abonamentu miesięcznie. Warto? 9 mln graczy z całego świata nie może się mylić.

9. „World in conflict” – najlepsza gra strategiczna roku. Na ekranie komputera zaczyna się III wojna światowa. I to my zdecydujemy, kto ją wygra.

10. „Mass Effect” – połączenie elementów klasycznej gry role-playing akcji z niewiarygodną wręcz grafiką i klimatem rodem z sagi „Gwiezdnych wojen”. Ten tytuł z pewnością przejdzie do historii komputerowej rozrywki.

Piotr Stasiak

Tekst opublikowany w tygodniku „Polityka” (51-52/2007)
 

CZYTAJ TAKŻE:

Fuzja gigantów. „Call of Duty” i „World of Warcraft” w jednym staną domu. Szykuje się rewolucyjna zmiana na rynku gier komputerowych.

Wstań i graj. Gry komputerowe wymuszające fizyczną aktywność (nie ograniczoną tylko do stukania w klawiaturę i ruchów myszką) podbiły już część świata i dotarły do Polski. Na wakacje jak znalazł.

Czary z Atari. Michała Kicińskiego i Marcina Iwińskiego, współwłaścicieli spółki CD Projekt, połączyła miłość do gier komputerowych i marzenie o stworzeniu własnej. Z tego marzenia narodził się „Wiedźmin – The Witcher”, pierwsza polska komputerowa superprodukcja.

„Wiedźmin” – recenzja gry. Wszedł na rynek gier video tym swoim powolnym, ale sprężystym krokiem. Nikogo nie zaskoczył, bowiem wszyscy od dawna na niego czekali. Ale kiedy się pojawił, głosy wokół ucichły, a twarze znieruchomiały w oczekiwaniu. „Wiedźmin” wywołał wśród graczy takie samo wrażenie, jak Geralt z Rivii w wyzimskiej karczmie „Pod Lisem”.

Mroczna siła. Gra „The Darkness” nadeszła niespodziewanie, bez nadmiaru męczącego, promocyjnego szumu. Zaczyna się niczym film Quentina Tarantino – rozmowa trzech nowojorskich bandziorów jadących w aucie, która przeradza się w strzelaninę i szalony pościg tunelem pod rzeką Hudson. Potem jest już tylko lepiej.

Gra bez granic. Gry sieciowe to globalna zabawa w cyberprzestrzeni, ale też całkiem realny biznes.

Lawina stali i ognia. „World in Conflict” to wielkie wyzwanie. Przede wszystkim dla kart graficznych.