„Sniper: Ghost Warrior” – recenzja gry

BUSZUJĄCY W KRZAKACH

O ludziach interesujących, ale wyposażonych przez naturę w tak zwaną urodę radiową czasem mówi się, że zyskują przy bliższym poznaniu. To samo można powiedzieć o „Sniper” Ghost Warrior” – wyczekiwanej z ciekawością i krytykowanej (chyba nieco za mocno) grze City Interactive. Ale zanim dojdziemy do wyliczenia wad i zalet gameplaya snajperskiego tytułu, muszę rozliczyć się z obietnicy, którą złożyłem Czytelnikom opisując pierwsze wrażenia z rozgrywki, czyli – rozprawić się z warstwą fabularną, która, jako się rzekło, raczej nie zachwyci narratologów…

Historia (intrygą tego nie sposób nazwać) toczy się na fikcyjnej tropikalnej wysepce Trueno (chyba karaibskiej, ale jeśli poważnie potraktować występujące na niej często prekolumbijskie ruiny, to leżącej gdzieś w pobliżu wybrzeży Ameryki Środkowej). Ta bananowa republika (to oczywiście skrót myślowy – ani bananów, ani republikańskich instytucji tam nie ma) rządzona jest przez czarnoskórego (odważnie i wbrew politycznej poprawności) dyktatora-sadystę. Generał Vasquez to postać wycięta z amerykańskiego komiksu – pali cygara, ma wyraźną nadwagę i skłonność do stosowania przemocy wobec niewinnych obywateli. Jakby tego było mało, utrzymuje swój krwawy reżim z handlu narkotykami i eksportu rzadkiej rudy uranowej.

Jasne, że Dzielni Amerykanie nie mogą tolerować takiej krzyżówki Castro, Noriegi i Kim Dżong Ila – na wyspę wysłany zostaje mały oddział komandosów, wśród których znajduje się główny bohater gry – sierżant Tyler Wells, ostry jak brzytwa snajper, noszący wiele mówiące oznaczenie kodowe Razor 6-4. Wells to żołnierz doskonały – służył w Marines, odbył dwie tury w Afganistanie, zlikwidował ponad stu bojowników Talibanu – bardzo pięknie, ale tego wszystkiego dowiadujemy się, czytając opis postaci w instrukcji, bo w samej grze główny, było nie było, bohater jest człowiekiem bez właściwości.

 

Nie znamy jego motywacji, nie wiemy nic o prywatnym życiu, przeszłości, planach na przyszłość. Świetną okazją do mocniejszego zarysowania postaci mogły być dialogi Wellsa ze spotterem (zwłaszcza, że właśnie napięcie pomiędzy członkami dwuosobowego zespołu napędzało dramaturgię filmu „Snajper” Luisa Llosy, którym twórcy „Sniper: Ghost Warrior” chyba nieco się inspirowali).

A przecież mimo ubogich środków narracyjnych – głównie dialogów i animowanych cut-scenek – scenarzyści FPS-ów mają szanse na stworzenie wciągających historii i przekonujących portretów bohaterów, czego najlepszym przykładem „Call of Juarez”. Niewysoka inwestycja w scenariusz wydaje się rozsądną strategią, szczególnie dla deweloperów, którzy dysponując stosunkowo niewielkimi budżetami starają się konkurować z największymi producentami na rynku. Zatem szkoda, że City Interactive nie wzorowało się bardziej na wrocławskim Techlandzie i skorzystało jedynie z udoskonalonego silnika Chrome, tworząc niesamodzielny scenariusz, będący zaledwie pretekstem do wprowadzania graczy na kolejne plansze. Mimo, że w podstawowych założeniach poprawna, historia opowiedziana w grze nie wciąga i pozostawia nas zupełnie obojętnymi na los głównego bohatera. Nawet obowiązkowy zwrot akcji nie porusza – jeśli przewija się cut-scenki, można go w ogóle nie zauważyć, tym bardziej, że nie ma najmniejszego wpływu na przebieg kampanii.

W swej głównej części „Ghost Warrior” jest symulacją (dodajmy – dość zręcznościową) snajpera – prowadzenie Tylera Wellsa zajmuje około 90 % gry. Część tych misji ma zdecydowanie „składankowy” charakter, i właśnie te momenty, w których wykrycie bohatera oznacza porażkę, są najbardziej emocjonujące, a sama obsługa karabinu jest fajnym wyzwaniem. Kilka poziomów, w których „Sniper” zamienia się w zwykły FPS nie grzeszy oryginalnością (szczególnie wobec dwóch ostatnich części „Modern Warfare”) i choć rozumiem motywacje twórców, chcących dodać grze nieco dynamiki, to właśnie te levele są najsłabszą częścią programu. Za to misja (szkoda, że tylko jedna), w której kierujemy oznaczającym cele spotterem nie dość, ze jest miłą odmianą, to jeszcze doskonale pasuje do klimatu i tematyki – bardzo interesujące doświadczenie.

Udostępniony wczoraj (15 lipca) pierwszy patch do gry usunął kilka irytujących błędów, przede wszystkim najbardziej krytykowaną „dalekowzroczność” przeciwników, którzy potrafili wypatrzyć zamaskowanego bohatera z ponad stu metrów, i do tego skutecznie go ostrzelać. Sprawdziłem – ten element rzeczywiście został poprawiony, dzięki czemu rozgrywka, szczególnie w miejscach, w których mamy pozostać niewykryci, nabrała sensu. Sam sposób rozgrywania misji pozwala teraz zdecydowanie lepiej wykorzystać właściwości karabinu snajperskiego.

Tego, że „Sniper: Ghost Warrior” jest liniowy, nie ma powodu się czepiać – przecież to oskryptowana strzelanka – choć w kilku miejscach program pozwala nam jednak wybrać jedną z dwóch możliwych dróg przejścia. Sprawą nieco innego, nomen omen, kalibru, są wszechobecne niewidzialne ściany (stanowiące wszak immanentną cechą oskryptowanych strzelanek), które stałyby się mniej uciążliwe, gdyby były… nieco mniej niewidzialne. Rozumiem, że program może mi nie pozwalać na godzinne wycieczki wpław w stronę wirtualnego horyzontu, ale niemożliwy do pokonania murek sięgający do kolan to jednak przesada.

Ciasnota środowiska, niewidzialne ściany i wciąż niezbyt wykona AI przeciwników irytują, ale „Sniper: Ghost Warrior” naprawdę zyskuje przy bliższym poznaniu – po kilku pierwszych epizodach zabawy (mniej więcej po pierwszej latarni morskiej) gra nabiera tempa, a poziomy stają się ciekawsze i lepiej zaprojektowane.

Dodatkowym argumentem „na tak” jest dla mnie dość wysoki jak na dzisiejszy standard poziom trudności (to jedna z rzeczy, która nie wszystkim się podobała), oraz powrót quick-save’a, bez którego zresztą nie dałoby się chyba tej gry ukończyć.

Tym, co najbardziej zaszkodziło „Sniper:Ghost Warrior” jest brak staranności przy „szlifowaniu” drobnych w gruncie rzeczy, ale jednak zbyt wielu niedoróbek. Zresztą – część z nich spiłuje skutecznie wydany właśnie patch – tylko co z tego, skoro większość z nas zdążyła już przejść grę?

Największa zaleta „Sniper:Ghost Warrior” to jednak nie kampania, ale oryginalny tryb multiplayer. Jest w tym coś genialnego, żeby stworzyć odrębną platformę dla znienawidzonych tyleż powszechnie, co niesłusznie, kamperów. Tu nie tylko nikt nie obrazi się na Was za kampowanie, tu medytacyjne umiejętności związane z siedzeniem w krzakach, nabyte w CoD i „Bad Company”, są wręcz niezbędne. Multiplayer w „Sniper:Ghost Warrior” to zupełnie oryginalny koncept, i dla ortodoksyjnych użytkowników, przyzwyczajonych do bardziej dynamicznej rozgrywki, może być naprawdę trudny – nawet zwykły deathmatch jest kompletnie nowym doświadczeniem. Sześć dostępnych dziś map zaprojektowano z myślą o snajperach – mnóstwo tam krzaków, zrujnowanych budynków, baraków z blachy falistej i podobnych, ulubionych przez kamperów miejsc. Oczywiście – walka tam wymaga zupełnie innych umiejętności i innej taktyki. Tym większa satysfakcja z każdego odniesionego zwycięstwa.

Mimo swoich wad, kampania w „Sniper: Ghost Warrior” bez trudu przechodzi najistotniejszy dla mnie test, czyli „próbę żalu” (jeśli po zakończeniu rozgrywki zamiast ulgi odczuwam stan „to już koniec?”, gra wychodzi z próby zwycięsko). Świetny, pomysłowy multiplayer jest wielkim atutem programu, dzięki któremu „Sniper” zdobędzie zapewne grono może niezbyt licznych, ale oddanych fanów. Po rozważeniu wszystkich plusów dodatnich i plusów ujemnych, nowy tytuł City Interactive zdecydowanie się broni (a wystawiona ocena nie ma nic wspólnego z tym, że deweloper z Polski, choć zawsze miło, że jest).

Jan M. Długosz

PS. Drogi Wydawco – testy robi się PRZED, a nie po wydaniu gry. Z wyrazami szacunku, autor.

Ocena: 70% 0% 100% Zalety: Ciekawa mechanika i tematyka, ładna grafika, świetna optymalizacja, kapitalny multiplayer. Wady: Historia, a raczej jej brak, błędy AI, dużo niewidzialnych ścian. Dla rodziców: Pegi 16+. Zasłużenie.  Wymagania sprzętowe gry Sniper: Ghost Warrior: Procesor 3,2 GHz, 1 GB pamięci RAM, karta graficzna z 256 MB z Shader Model 3.0, 6,5 GB wolnego miejsca na twardym dysku, system operacyjny Windows XP/Vista/7. Sniper: Ghost Warrior, gra FPS, od lat 16. Deweloper: City Interactive, wydawca: City Interactive. Cena wersji PC: około 70 zł.

Polecamy także:

„Sniper: Ghost Warrior” – pierwsze wrażenia